Όλα γύρω μας μετατοπίζονται και αλλάζουν. Καθώς αυτές οι αλλαγές ανοίγουν το μονοπάτι για επιταχυνόμενες αφυπνίσεις και εξελίξεις στη συνειδητότητα, φέρνουν επίσης μαζί τους και δυνατά κύματα συναισθημάτων. Αυτή είναι η Εποχή της Αφύπνισης για το 2020.
Ίσως να νιώθετε αυτά τα κύματα συναισθημάτων τις τελευταίες εβδομάδες. Ίσως κάποιες μέρες να αισθάνεστε γαλήνη και να προσαρμόζεστε σε αυτή τη νέα καθημερινότητα. Ίσως, άλλες μέρες να βρίσκεστε αντιμέτωποι με άγχος, θυμό, φόβο και απογοήτευση.
Υπάρχει κάποια λέξη που μπορεί να δώσει έναν ορισμό για αυτή την αλυσίδα συναισθημάτων που νιώθουν τόσο πολλοί άνθρωποι ανά τον πλανήτη αυτή τη στιγμή;
Ίσως να είναι η αβεβαιότητα. Αλλά τελικά είναι κάτι πιο βαθύ.
Στην πραγματικότητα αυτό που αισθάνονται πολλοί είναι ένας είδος θλίψης και πένθους. Είμαστε όλοι μαζί σε αυτό. Όλοι πλοηγούμαστε, για πρώτη φορά στα χρονικά, σε μια τόσο αβέβαιη εποχή και αυτό μπορεί να προκαλέσει ένα αίσθημα συλλογικής θλίψης και πένθους.
Η θλίψη είναι μια τόσο μεγάλη ομπρέλα και είναι κάπως δύσκολο να καθοριστεί. Η κάθε μέρα είναι διαφορετική με τη θλίψη. Τη μια στιγμή νιώθεις καλά και την επόμενη, πνίγεσαι στα κύματα της.
Οι περισσότεροι συσχετίζουν τη θλίψη και το πένθος με την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου και ενώ αυτό είναι μια πραγματικότητα, για κάποιους άλλους η θλίψη μπορεί επίσης να προκληθεί και από άλλες απώλειες.
Η απώλεια ενός τρόπου ζωής, μιας εργασίας, μιας ρουτίνας, η ανθρώπινη σύνδεση ή ο τρόπος που ήταν κάποτε τα πράγματα, όλα αυτά μπορούν να προκαλέσουν θλίψη και πένθος.
Προσωπικά, δεν πιστεύω ότι υπάρχει σύγκριση μεταξύ θλίψης της απώλειας ενός αγαπημένου προσώπου και απώλειας εργασίας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πονάει με το δικό του τρόπο.
Κατά μία έννοια, πολλοί θρηνούν τις ζωές που είχαν πριν την πανδημία του Κορωνοϊού. Πολλοί παλεύουν με το γεγονός ότι ίσως να μην είναι ποτέ ξανά οι ίδιοι.
Είμαστε όλοι μαζί στην ίδια βάρκα και αισθανόμαστε τις συλλογικές δονήσεις των συνανθρώπων μας.
Η θλίψη και το πένθος, σε οποιαδήποτε μορφή, δημιουργεί ένα κενό που μπορεί να είναι επώδυνο για να πλοηγηθείτε. Μπορεί να ανοίξει την πόρτα στα συναισθήματα αβεβαιότητας, άγχους, θλίψης, απώλειας, θυμού και πολλά άλλα.
Όπως με όλα τα πράγματα, έτσι και τώρα όλα όσα νιώθουμε και αντιμετωπίζουμε αυτή την εποχή είναι προσωρινά. Στο τέλος, η ίαση, η αποδοχή και η μεγαλύτερη αγάπη θα ακολουθήσουν.
Κάθε δυσκολία που αντιμετωπίζουμε μας οδηγεί να ξεκλειδώσουμε ένα νέο κομμάτι του ποιοι είμαστε πραγματικά. Μας δίνει πρόσβαση σε ένα νέο κομμάτι της ψυχής μας, στο σκοπό μας και σε αυτό που έχουμε έρθει να προσφέρουμε σε αυτόν τον πλανήτη.
Το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε είναι να κοιτάξουμε πίσω στην ιστορία της δικής μας ζωής ή στην ιστορία του κόσμου για να δούμε ότι πάντα τα καταφέρναμε. Πάντα βρίσκαμε τη λύση.
Δεν θέλω να σας πω πως να αισθάνεστε. Εάν η λέξη θλίψη και πένθος δεν αντηχεί με εσάς, τότε απλά χαλαρώστε.
Απλά μερικές φορές, η αναγνώριση των συναισθημάτων μας μπορεί να μας βοηθήσει να κινηθούμε μέσω αυτών με περισσότερη εμπιστοσύνη και άνεση. Αντί να πνίγεστε στο κύμα, μαθαίνετε να ελίσσεστε και να επιπλέετε σε αυτό.
Μη φοβάστε να θρηνήσετε τις απώλειες που έχετε βιώσει.
Μη φοβάστε να ξεκινήσετε τη δημιουργία ενός χώρου για να απελευθερώσετε και να αφήσετε όλα όσα δεν είναι πια παρόντα σε αυτή τη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνεται.
Μην φοβάστε να σταθείτε με αλληλεγγύη στους συνανθρώπους σας, καθώς πλοηγούμαστε όλοι μαζί έξω από αυτήν την εμπειρία.
Οποιαδήποτε στιγμή εκτιθόμαστε σε ευάλωτα, έντονα συναισθήματα, ανοίγει η πόρτα για την αφύπνισή μας.
Για πολλούς, αυτή είναι η πρώτη φορά που σταματήσαν και κάθισαν με τα συναισθήματά τους. Για πολλούς, αυτή είναι η πρώτη φορά που χρειάστηκε να σκεφτούν το θάνατο, να αναρωτηθούν για τη ζωή που ζούσαν ή να αναγνωρίσουν τη σημαντικότητα της ανθρώπινης σύνδεσης.
Αυτή είναι μια τεράστια στιγμή αφύπνισης, και όποιος έχει περάσει ήδη από μια αφύπνιση γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν είναι όλα ηλιαχτίδες και ουράνια τόξα. Είναι επώδυνο γιατί σας αναγκάζει να βγάλετε, να ξεφλουδίσετε όλα τα στρώματα που δεν εξυπηρετούν πια το ανώτερο καλό σας και να ανακαλύψετε μια νέα αλήθεια. Μόλις αυτή η νέα αλήθεια αποκαλυφθεί, ακολουθεί η αλλαγή. Ένα νέος, διαφορετικός τρόπος γεννιέται από εκεί και στο εξής. Δεν υπάρχει επιστροφή στην κοίμηση.
Στο ταξίδι με τη θλίψη και την αφύπνιση χρειάζεστε χρόνο με τον εαυτό σας για να το επεξεργαστείτε και να εργαστείτε μέσα από αυτό. Χρειάζεστε πολύ αυτο-αγάπη, αυτο-φροντίδα και συμπόνια. Παραμένοντας στο σπίτι θα μπορέσετε να το κάνετε αυτό περισσότερο και ακόμα σε βαθύτερο επίπεδο.
Καταλαβαίνω ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν να βρίσκονται στο σπίτι κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Όμως για εσάς που βρίσκεστε και επιθυμείτε μια πνευματική εμπειρία μέσα από όλα αυτά, αξιοποιήστε αυτή τη περίοδο σοφά.
Αξιοποιήστε αυτή τη περίοδο για να επεξεργαστείτε τα συναισθήματά σας με όποιο τρόπο εμφανίζονται σε εσάς.
Αξιοποιήστε την για να γνωρίσετε τον εαυτό σας αληθινά και βαθιά. Αξιοποιήστε την για να ευθυγραμμίσετε ξανά τη ζωή σας με τις αξίες σας.
Αξιοποιήστε την για να συλλογιστείτε τι έχετε χάσει, αλλά και τι κερδίζετε.
Αναγνωρίστε ότι η ζωή δεν πρόκειται να είναι ξανά η ίδια, αλλά αυτό σημαίνει επίσης ότι μπορεί να είναι καλύτερη από πριν.
Διατηρήστε το όραμα για έναν καλύτερο κόσμο για όλους. Έναν κόσμο που είναι πιο όμορφος, πιο συνδεδεμένος, πιο ευήμερος και πιο ισορροπημένος από πριν.
5 Συμβουλές για Ασφαλή Πλοήγηση στα Νερά της Εποχής της Αφύπνισης
1) Προσέχετε τη συζήτηση με τον εαυτό σας
Όταν βρισκόμαστε σε κατάσταση φόβου ή ανησυχίας, οι σκέψεις μας τείνουν να “ξεφεύγουν” μαζί με τα συναισθήματα. Αρχίζουμε να φανταζόμαστε τα χειρότερα σενάρια και να επαναλαμβάνουμε στον εαυτό μας πόσο άσχημα είναι τα πράγματα και πόσο τρομερά πράγματα μας περιμένουν. Ενώ είναι σημαντικό να αναγνωρίσετε πώς αισθάνεστε, προσέχετε τη συζήτηση με τον εαυτό σας. Όταν παρατηρήσετε τον εαυτό σας να παγιδεύεται στις αγωνίες που δεν έχουν συμβεί και στις ανησυχίες του μέλλοντος, φέρτε την συνειδητότητα σας πίσω στο παρόν. Επικεντρωθείτε στο εδώ και τώρα. Δοκιμάστε και πείτε κάτι χαλαρωτικό στον εαυτό σας ή κάντε μια σκέψη ευγνωμοσύνης.
2) Οραματισμός
Εάν αισθάνεστε άγχος για την υγεία σας ή την υγεία ενός αγαπημένου σας, κάντε έναν απλό οραματισμό. Κλείστε τα μάτια σας και φανταστείτε το σώμα σας ή το σώμα του αγαπημένου σας ατόμου σε πλήρη υγιή κατάσταση. Δείτε ένα λευκό φως προστασίας γύρω από το σώμα του ή το δικό σας. Είναι σημαντικό να γνωρίζετε ότι αυτό το λευκό φως είναι πάντα παρόν και πάντα προστατευτικό. 3) Περιορίστε τα ΜΜΕ
Ενώ είναι σημαντικό να παραμένουμε ενημερωμένοι, ο εγκέφαλος μας και η καρδιά μας δεν μπορούν να χειριστούν τόσο πολύ αρνητική ενέργεια. Περιορίστε το περιεχομένο των ΜΜΕ που παρακολουθείτε και θυμηθείτε να εστιάζετε επίσης στο καλό, όχι μόνο στον φόβο. Οι άνθρωποι είναι εξαιρετικά ανθεκτικοί και υπάρχουν τόσα καλά πράγματα που γίνονται στον κόσμο αυτή τη στιγμή. Αρχίστε να ψάχνετε για τα καλά και όμορφα πράγματα που συμβαίνουν αυτή τη στιγμή και είμαι σίγουρη ότι θα βρείτε πολλά! 4) Επαναλάβετε Θετικές Επιβεβαιώσεις
Παρακάτω είναι μερικές από τις αγαπημένες μου θετικές επιβεβαιώσεις και είναι πολύ χρήσιμες κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου:
“Και αυτό επίσης θα περάσει.”
“Σήμερα επιλέγω να αισθάνομαι γαλήνη”.
“Είμαι δυνατός και υγιής”.
“Εμπιστεύομαι ό,τι ξεδιπλώνεται στη ζωή μου”.
“Όλα είναι καλά.”
“Ακτινοβολώ υγεία.”
“Είμαι αρκετά δυνατός για να διαχειριστώ οτιδήποτε έρχεται στο μονοπάτι μου”.
Επαναλάβετε αυτές τις επιβεβαιώσεις νοητά ή δυνατά κατά τη διάρκεια ενός διαλογισμού 15-20 λεπτών ή απλά μπορείτε να τις επαναλαμβάνετε (νοητά ή δυνατά) όλη την ημέρα 100 φορές ή μέχρι να νιώσετε την ίαση των λέξεων. 5) Ανυψώστε τη δόνηση σας
Σε ό,τι επικεντρώνεστε αυτό εκπέμπει και επεκτείνεται. Οπότε αξιοποιήστε αυτή την περίοδο και εστιάστε την προσοχή σας σε πράγματα που σας φέρνουν χαρά, ανάλαφρη και θετική ενέργεια. Αφιερώστε χρόνο στην ευγνωμοσύνη και μετρήστε τις ευλογίες σας. Βρείτε τρόπους για να υπηρετήσετε τους άλλους. Επικεντρωθείτε στον τρόπο με τον οποίο μπορείτε να αξιοποιήσετε στο έπακρον κάθε κατάσταση που σας παρουσιάζετε. Να γνωρίζετε ότι είστε δυνατοί! Να γνωρίζετε ότι η ψυχή σας έχει σχέδιο για την παρουσία σας στη Γη!